سالانه تعداد زیادی از انسان ها به علت تماس با حیوانات، بیمار می شوند یا جان خود را از دست می دهند. همچنین با رواج برخی از سبک های زندگی غربی که به صورت ناقص و بدون آگاهی در جامعه ی ما مورد تقلید قرار می گیرد، شاهد افزایش حضور حیوانات در محیط زندگی به ویژه در شهرها هستیم که ناخواسته پیامدهایی از جمله افزایش بیماری های مشترک بین انسان و حیوان را به دنبال داشته است.
تعداد این بیماری ها در هر کشوری متغیر و اهمیت آن نیز متفاوت است. برخی از بیماری ها مانند تب مالت به صورت بومی در کشور وجود دارد. برخی دیگر نیز به عنوان بیماری های بومی از گذشته های دور در کشورمان شناسایی شده اند.
برای بیماری های بومی یک سیستم مراقبتی وجود دارد، یعنی شبکه ای موجود است که صرف نظر از زمان و مکان، هرگاه بیماری رخ می دهد، می تواند آن را کشف کند. این شبکه به صورت مستمر تمام اطلاعات مربوط به مرگ و میر یا معلولیت ناشی از این بیماری ها و عوامل اثرگذار را شناسایی می کند. برای مثال در مورد بیماری تب مالت باید مشخص شود که سالانه چه تعداد، در کجا و به چه علت مبتلا به این بیماری می شوند و اگر تلفاتی به دنبال داشته، میزان آن چقدر است.
در این سیستم بررسی راه های انتقال، سن، جنس، شغل بیماران و آب و هوای منطقه در شناسایی بیماری و عوامل مؤثر بر آن بسیار اهمیت دارد. این عوامل همه ساله بررسی می شوند. کاهش بیماری و عوامل موثر بر آن نشان می دهد، برنامه هایی که برای مقابله با بیماری اجرا شده، موفقیت آمیز بوده است و باید ادامه یابد.
موارد ابتلا و مرگ و میر ناشی از بیماری مالاریا در ایران به دلایل عدم کفایت سیستم های بهداشتی- درمانی، مهاجرت جمعیتی و اسکان جمعیت در نقاط جدید بروز پیدا می کند. این مسئله در مورد جوامع روستایی به ویژه در شرایط فقدان اماکن مسکونی بهداشتی بیشتر به چشم می خورد.
مالاریا یک بیماری تب دار هزار چهره است که توسط یک انگل تک سلولی به نام "پلاسمودیوم" ایجاد می شود. مالاریا، به معنای آب و هوای بد است و اساساً یک بیماری شایع در مناطق گرمسیر است. البته برای انگل پلاسمودیوم، آب و هوا چندان اهمیتی ندارد. ولی روش انتقال بیماری، به نحوی است که هوای گرم و مرطوب شرایط مساعدتری برای رشد آن فراهم می کند. به جز موارد استثنائی، انتقال بیماری مالاریا از طریق گزش نوعی پشه، موسوم به پشه ی آنوفل صورت می گیرد.
این پشه ی وحشی در مناطق شهری به ندرت یافت می شود و برای بقا و تولید مثل، به تالاب ها و آب و هوای گرم و مرطوب نیاز دارد. اگرچه استان سیستان و بلوچستان هنوز هم بالاترین میزان شیوع و بروز مالاریا در کشور را به خود اختصاص داده، اما بررسی ها حاکی از کاهش چشمگیر تعداد مبتلایان و نیز تغییر الگوی ابتلا در جهت کاهش آلودگی است که با توسعه ی زیر ساخت های اجتماعی و فرهنگی و نیز تشدید و استمرار کنترل بر ترددهای بی ضابطه ی مرزی، شاهد ارتقا بیش از پیش شاخص های بهداشتی-درمانی، از جمله تعداد مبتلایان به مالاریا هستیم.
بر اساس گزارش مرکز مدیریت بیماری های وزارت بهداشت، 60 درصد موارد مالاریا در ایران مربوط به دو کشور پاکستان و افغانستان است و 75 درصد مالاریای وارد شده از پاکستان، به درمان مقاوم بوده و نیازمند رژیم درمانی خاص است که هزینه ی درمان را چند برابر می کند.
هاری، بیماری حاد آنسفالیت(التهاب حاد مغز در اثر عفونت ویروسی) کشنده ویروسی است که به دو شکل تحریکی و فعال (هاری خشمگین) و ساکت (هاری فلجی) ظاهر می شود. در ایران بیشترین موارد هاری ناشی از گاز گرفتن سگ های ولگرد به علت عدم قلاده گذاری است.
بیماری هاری مسری نیست، ولی به محض ایجاد کوچک ترین خراش یا زخم در پوست، قابل انتقال می شود. همچنین گربه ها و سگ هایی که به ظاهر سالم هستند و علائم بالینی هاری ندارند، از طریق لیس زدن لب، چشم و بینی کودکان این بیماری را منتقل می کنند. از مهم ترین علائم این بیماری دست و پا زدن، توهم، انقباض عضلات تنفسی، ترشح بزاق، استفراغ، تشنج و فلج موضعی و اختلال در ریتم قلب و سیستم عصبی است. سالانه 200 میلیون تومان به منظور کنترل احتمالی اپیدمی بیماری هاری به مرکز کنترل بیماری های قابل انتقال بین انسان و دام تعلق می گیرد که عموماً صرف اطفا یا پیشگیری از بروز اپیدمی می شود. همچنین سالانه 2میلیارد تومان هزینه، صرف خرید سرم و واکسن هاری می شود که میزان اثربخشی این دارو صد در صد است و در صورت استفاده ی نابجا منجر به مرگ افراد خواهد شد.
این بیماری خطرناک، در افرادی که گوشت و فرآورده های گوشتی آلوده مصرف کنند، دیده می شود و عوارض مرگبار به همراه دارد. این بیماری مغز و طناب نخاعی گاو را تحت تأثیر قرار می دهد و قدرت بقای بسیار بالایی دارد، به طوری که در برابر انجماد و حرارت بسیار مقاوم است. بافت های سیستم اعصاب مرکزی، مغز، نخاع، تیموس و شبکیه، عمده بخش هایی هستند که در اثر این بیماری قابلیت عفونت زایی دارند. بیماران مبتلا به جنون گاوی دچار مشکلات روانی بسیاری هستند که شایع ترین آن افسردگی و اسکیزوفرنی است. مهم ترین علائم ابتلا به این بیماری بی ثباتی، اشکال در راه رفتن و حرکات غیر ارادی است. بیماری جنون گاوی در کشور ما توسط وزارت بهداشت و سازمان دامپزشکی کشور کاملاً تحت کنترل است. اصلی ترین استراتژی برای پیشگیری از این گونه بیماری ها، هماهنگی بین بخش های ذی ربط و جلوگیری از عبور و مرور غیرقانونی دام در مرزهای غربی و شرقی است.
تب کریمه کنگو یکی از تب های خون ریز ویروسی است. هر چند این بیماری در اصل مربوط به حیوانات است، ولی موارد تک گیر و همه گیری های انسانی این بیماری نیز گاهی حادث می شود. در ایران این بیماری با نشانه های تب، بثوراث پوستی، اکیموز(اختلالات خونریزی) و خون ریزی شناخته شده است. این بیماری در ایران به دنبال انتقال شکل بیمارستانی CCHF تظاهر پیدا کرد و سپس در نقاط دیگر کشور مثل استان های سیستان و بلوچستان، اصفهان و گلستان بیشترین موارد گزارش را به خود اختصاص داد. همچنین کارکنان بهداشتی بیشتر در معرض خطر ابتلای به این بیماری هستند، چون این بیماری می تواند از طریق فرو رفتن اجسام نوک تیز و آلوده طی اقدامات جراحی منتقل شود. بخش عمده ی این بیماری از طریق کشورهای افغانستان و پاکستان به ایران منتقل شده که در حال حاضر با توجه به تمهیدات لازم، شیوع این بیماری در کشور ما به شدت کاهش یافته و این در حالی است که هنوز در پاکستان اپیدمی بزرگ تب کریمه کنگو وجود دارد.
سالک عشایری بیماری انگلی خطرناکی است که در عراق وجود دارد و از طریق آب آلوده باعث خون ریزی دستگاه ادراری شده و در صورت طولانی شدن، منجر به سرطان مثانه می شود. در مواقع بحرانی، با سم پاشی و پشه بندی آغشته به حشره کش می توان این بیماری را مهار کرد.
تب مالت بیماری مزمن و معلولیت زایی است که از طریق لبنیات غیر پاستوریزه منتقل می شود و در دام با کاهش شیر و گوشت همراه است. به همین دلیل از خوردن شیر و فرآورده های آن نظیر بستنی، آبمیوه های مخلوط با شیر و شیر موز که به پاستوریزه بودن شیر آن اطمینان ندارید، باید خودداری کنید. این بیماری قابل انتقال از طریق تماس با فرآورده های لبنی غیر پاستوریزه و خام یا تماس با حیوانات یا ترشحات آنهاست. تب مالت با واکسیناسیون مرتب و نظارت مستمر دام ها قابل کنترل است.
بیماری آنفلوآنزای پرندگان از جمله بیماری هایی است که طی دو سال گذشته در آسیای جنوب شرقی و برخی کشورهای همسایه مانند ترکیه شیوع پیدا کرده است. خوشبختانه در کشور ما اقدامات زیادی برای جلوگیری از تهدیدهای این بیماری صورت گرفته که منجر به جلوگیری از ورود این بیماری به کشور شده است.
در دو حالت این ویروس به عاملی خطرناک برای انسان ها تبدیل می شود:
نخست اینکه زنجیره ی بیماری به قدری جهش ژنتیکی داشته باشد که در نهایت قابل انتقال میان انسان ها شود. خوشبختانه تا کنون تمام موارد انتقال، از طریق حیوان به انسان بوده و هنوز هیچ مدرکی دال بر انتقال آنفلوآنزای پرندگان از انسانی به انسان دیگر وجود ندارد.
اما احتمال دوم و خطرناک تر ترکیب زنجیره ی بیماری با یک ویروس آنفلوآنزای انسانی است که بدن را دچار تغییر کرده و سلامت بشر را تهدید کند.
به اعتقاد کارشناسان بهداشتی، آموزش در کنترل و کاهش بیماری ها نقش مهمی بر عهده دارد، اما به تنهایی کافی نیست، زیرا تا زمانی که افراد اعتقاد کامل به آگاهی و دانسته های خود نداشته باشند، آموزش بی تأثیر خواهد بود. به کمک مراکز بهداشتی و بهورزها، همچنین از طریق رسانه ها، باید آموزش های لازم به مردم به ویژه روستاییان که بیشتر در معرض تماس با حیوانات و دام ها هستند، داده شود.
محافظت از مرزها به عهده ی وزارت کشور است، اما سازمان دامپزشکی نیز می تواند با دخالت خود از شیوع بیماری ها در کشور جلوگیری کند.
خریداری دام های ارزان قیمت از کشورهای همسایه سودآور است و بسیاری از بازرگانان به این کار روی می آورند. اقداماتی که سازمان دامپزشکی پس از ورود دام ها انجام می دهد، شامل سم پاشی، کنه کشی، قرنطینه به مدت 48 ساعت و واکسیناسیون آنهاست. اما این اقدامات نیز نمی تواند در همه ی موارد از ورود بیماری جلوگیری کند. همچنین اعمال نظارت بر تمامی مرزها به خصوص 900 کیلومتر مرز خاکی در شرق کشور، بسیار دشوار است. امید می رود با کمک وزارت بهداشت و سازمان دامپزشکی این قبیل اقدامات در ایران نیز معمول شود.
| نظرات دیگران ( ) |
در ادامه مطلب "بیماری لوپوس و علائم آن"، در این مقاله عوامل به وجود آورنده ی این بیماری و راه های تشخیص و درمان آن را برای شما بیان می کنیم.
عوامل ایجاد کننده این بیماری مانند بقیه بیماری های سیستم ایمنی ناشناخته می باشد، اما طبق بررسی های انجام شده، هم عوامل محیطی و هم عوامل ژنتیکی در ایجاد این بیماری دخالت دارند. در مورد عوامل ژنتیکی معلوم شده در خانواده هایی که مبتلا به بیماری لوپوس هستند، افراد آن خانواده حدود 3 تا 4 برابر بیشتر از افراد دیگر ممکن است دچار این بیماری شوند.
از عوامل محیطی نور آفتاب، به خصوص اشعه ماورای بنفش در ایجاد این بیماری نقش اساسی دارد و کسانی که بیشتر در معرض نور آفتاب و اشعه ماورای بنفش می باشند، به همان نسبت بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
از دیگر عوامل موثر، هورمون های جنسی هستند که بیشتر در مورد خانم ها تاثیر گذار می باشند. از عوامل دیگر می توان به تاثیر نامطلوب یک سری از داروها در خانم ها اشاره کرد. مصرف برخی داروها، بیماری لوپوس را در این افراد تشدید می کنند.
البته لازم به ذکر است این عوامل در ارتباط با لوپوس سیستمیک عنوان می شود و لوپوس دارویی علایم و علت های دیگری دارد. لوپوس دارویی، بیماری می باشد که فقط در اثر مصرف داروها ایجاد می شود و مانند لوپوس سیستمیک، سیستم های مختلف بدن را درگیر نمی کند.
عوامل ویروسی و میکروبی نیز به عنوان عامل ایجاد کننده این بیماری مطرح می باشند. مشاهده شده است افرادی که با جوانه های حاوی ماده آلفا آلفا در تماس زیاد می باشند، امکان ابتلا شدن آن ها به این بیماری بیشتر است.
این بیماری، بیشتر در خانم های جوان رخ می دهد و از دهه دوم و سوم عمر شروع می شود و بیشترین تعداد مبتلا شدن، در دهه سوم و چهارم می باشد، ولی ممکن است در هر سنی نیز دیده شود. از نظر شیوع، خانم ها در سنین باروری حدود 9 برابر آقایان و در سنین دیگر حدود 3 برابر آقایان به این بیماری مبتلا می شوند.
در تشخیص این بیماری حدودا 11 علامت تشخیصی داریم. اگر از این 11 مورد، حداقل 4 مورد در یک بیمار موجود باشد، تشخیص لوپوس قطعی می شود. در این بیماری مجموعه علایم بالینی با هم در تشخیص بیماری استفاده می شوند. اما با توجه به این که همه علایم ممکن است به صورت پشت سر هم در یک فرد ایجاد نشود، گذشت زمان خیلی وقت ها تشخیص را قطعی خواهد کرد.
بایستی به بیمار فرصت داده شود و چند بار مراجعه کند تا مشخص شود که بیمار مبتلا به لوپوس است یا نه، زیرا ممکن است همه علائم در یک زمان و در آن واحد با هم ایجاد نشوند و همانطور که گفته شد باید حداقل 4 مورد از 11 مورد در یک
شخص موجود باشد تا به آن فرد، بیمار مبتلا به لوپوس اطلاق شود.
راه های درمان با توجه به این که کدام یک از علایم ذکر شده در بیمار موجود می باشد، متفاوت بوده و باید مشخص شود بیمار کدام یک از علایم را دارد؛ مثلا اگر بیمار دچار مشکلات مفصلی و یا پوستی شده باشد، داروهایی مانند استروئیدها و یا کورتون(پردنیزولون) با دوز پایین توصیه می شود. این بیماران نباید زیاد در معرض نور آفتاب قرار بگیرند، به خصوص در ساعت هایی که تابش نور آفتاب شدید است.
در این بیماران بر اساس علایم موجود، درمان شروع می شود. برای بیمارانی که اختلالات سیستم هایی مانند مغز و کلیه را به حالت شدید داشته باشند، بایستی از داروهای سایکوتوکسیک یا داروهای قوی تر که سیستم ایمنی را ضعیف می کند، استفاده شود.
در درمان این بیماری، پیگیری از اهمیت خاصی برخوردار است و با توجه به اینکه برای این بیماران درمان قطعی و اساسی وجود ندارد و فقط بیماری کنترل می شود، بنابراین نیاز به پیگیری های مجدد وجود دارد. این بیماران باید بدانند که اگر در یک دوره، بهبودی پیدا کردند، بدان معنی نمی باشد که تا آخر عمر بهبودی کامل خواهند داشت، مثلا اگر مشکل کلیه این بیماران برطرف شد و مقدار دوز داروها کم شد، نباید درمان بیماری را رها کنند و بایستی هر چند وقت یک بار از لحاظ آزمایشگاهی و بالینی به دقت بررسی شوند.
عدم درمان به موقع، عوارض خطیری دارد، طوری که اگر این بیماران به موقع درمان نشوند و مثلا درگیری ریوی شدت پیدا کنند، احتمال فوت شدن بیمار حتمی است و یا اگر ناراحتی کلیه داشته باشند، ممکن است دچار نارسایی کلیه شده و نیاز به دیالیز پیدا کنند و کلیه تا آخر عمر کارآیی خود را از دست بدهد.
به طور کلی اگر در یکی از موارد و علایم ذکر شده، نسبت به درمان به موقع اقدام نشود، ممکن است منجر به فوت بیمار شود.
با توجه به اینکه علت بیماری به طور کامل مشخص نمی باشد، بنابراین راه پیشگیری خاصی نیز وجود ندارد، ولی خانواده هایی که دچار این بیماری هستند بایستی به محض مشاهده اولین علامت، مثلا با مشاهده راش پوستی یا درد مفصل یا ورم صورت، سریعا به پزشک مراجعه کنند و تحت درمان قرار بگیرند.
این بیماری می تواند هم زمان با سایر بیماری ها رخ دهد، مثلا چند بیماری روماتیسمی با هم موجود باشد؛ یا به همراه لوپوس، بیماری آرتریت روماتوئید هم داشته باشند؛ و یا همزمان اسکلرودرمی هم موجود باشد، ولی نباید این بیماری یا بیماری های مشابه اشتباه شود.
به عنوان مثال کسی که بیماری خونی دارد، نباید با سرطان خون اشتباه شود؛ یا بیماری که سرطان کلیه دارد، نباید با سایر بیماری های کلیه اشتباه شود.
به دلیل اینکه بیماری لوپوس، همه قسمت های بدن را درگیر می کند، در درمان این بیماری باید نهایت دقت انجام گیرد.
این بیماران بایستی به محض مشاهده اولین علامت این بیماری به پزشک مراجعه کنند، به خصوص بیمارانی که مشکل کلیوی دارند، چون اگر بلافاصله نسبت به درمان اقدام کنند، کلیه خیلی خوب به درمان جواب می دهد. اگر سریعا کلیه درمان نشود، بیمار در مدت کمی دچار نارسایی کلیه خواهد شد.
فراموش نکنید با درمان این بیماری خیلی از مشکلات بیمار حل خواهد شد و از عوارض بعدی جلوگیری می شود و تا حدود زیادی بیماری خاموش خواهد شد، ولی اگر به موقع مراجعه نشود، عوارض شدیدتری ممکن است به همراه داشته باشد.
دکتر زهرا بصیری- فوق تخصص روماتولوژی
| نظرات دیگران ( ) |
عامل بیماری نوعی ویروس است که مبداء اولیه آن کاملاً مشخص نیست .
راه های عمده سرایت ایدز عبارت اند از :
تماس های جنسی (جنس مخالف – هم جنس بازان ) با افراد آلوده
تزریق خون و فراوردهای آلوده آن، استفاده از سرنگ های مشترک ، بخصوص در بین معتادان تزریقی و بکار بردن ابزار و وسایل آلوده
انتقال از مادر آلوده به جنین
به طور کلی دو گروه سنی بیشتر گرفتارایدزمی شوند:
بالغین در سنین 20تا 45 سال
شیر خواران و نوزادان
مرگ و میر ناشی از ایدز در جوانان در کلیه کشورهای جهان به صورت یک مشکل خطرناک در آمده است. حدود 75تا 90 درصد آلودگی به ویروس ایدز در گروه سنی 20 تا 45 سال اتفاق می افتد که سن تلاش و سازندگی و فعالیت اقتصادی است، افزایش میزان مرگ و میر ناشی از آلودگی به ویروس ایدز و ابتلا به بیماری در جوانان و شیر خواران ، طول عمر بسیاری از کشورهای جهانرا کاهش خواهد داد.
هر چند بیماری ایدز در حال حاضر جزء مسایل حاد بهداشتی کشور ما نیست ، ولی افزایش موارد آلودگی و بیماری از سال 1366 به بعد که اولین مورد آن در کشور شناخته شد ، ازیک سو، و قرار گرفتن ایران در منطقه آسیا که هر سال به طور فزاینده ای مورد آن زیادتر می شود ازسوی دیگر ، ایجاب می نماید با به کارگیری راه های مؤثر پیشگیری ، از انفجار این آتشفشان خاموش جلوگیری شود . خوشبختانه وجود اعتقادهای مذهبی و پای بندی خانواده های ایرانی به اصول و اخلاق اسلامی، خود یکی از راه های مؤثر کنترل و پیشگیری از آلودگی و بیماری است .
چون در بعضی از کشورهای جهان به واسطه نبود امکانات ، تشخیص آزمایشگاهی ایدز مقدور نیست ، وجود بعضی از علائم زیر در بزرگسالان و کودکان ممکن است نشانه ای از ایدز باشد.
ایدز در شخص بالغ با وجود دست کم دو علامت اصلی ، همراه با حداقل یکی از نشانه های فرعی زیر مشخص می شود ، مشروط بر این که برای نارسایی ایمنی و نقص دستگاه دفاعی بدن علت مشخص از قبیل سرطان ، سوء تغذیه شدید و یا سایر علل شناخته شده وجود نداشته باشد.
کاهش وزن بیشتر از 10 درصد
اسهال مزمن بیشتر از یک ماه
تب های متناوب یا ثابت بیش از یک ماه
سرفه پایدار به مدت بیش از یک ماه
عفونت پوستی منتشر همراه با خارش
تبخال های عود کننده
برفک دهانی
عفونت تبخالی مزمن پیشرونده و منتشر، بزرگ شدن عمومی غدد لنفی
در واقع بیماری ایدز ، مجموعه ای از علائم است که در اثر نقص دستگاه دفاعی بدن انسان و علائم مربوط به عفونت های فرصت طلب ، خود را نشان می دهد.
عامل بیماری زا ویروسی است که قدرت آلوده کنندگی و سرایت پذیری بالایی دارد و به نام ویروس نقص ایمنی انسان یاH.I.V نامیده می شود، زیرا موجبات ضعف دستگاه دفاعی بدن انسان را فراهم می آورد .
ویروس ایدز در بدن انسان مراحل مختلفی را طی می کند که یکی از آنها دوره فعالیت پنهانی است ، در این مرحله ویروس در حال رشد و تکثیر است و پس از آنکه شرایط از هر نظر آماده شد، حملات خود را شروع می کند و سبب نابودی سلول های دفاعی و مرگ انسان می شود. آلودگی به ویروس در تمام دوران زندگی انسان ادامه پیدا می کند ..
چون ویروس ایدز نمی تواند به مدت طولانی در محیط خارج از بدن به حیات خود ادامه دهد ، تماس های عادی در محیط کار ، اجتماع و مدرسه باعث انتقال بیماری نمی شود؛ ویروس ایدز به شدت به حرارت حساس است.
شناخت راه های انتقال بیماری در پیشگیری از آلودگی بسیار مؤثر است .
ویروس مولد ایدز از چند راه عمده زیر، از فرد آلوده به شخص سالم منتقل می شود:
شایع ترین راه سرایت آلودگی، تماس جنسی است . ویروس ممکن است از فرد آلوده به شریک جنسی اش منتقل بشود(مرد به مرد، مرد به زن و زن به مرد). سرایت از زن به زن هم امکان دارد؛ آلودگی از راه تماس جنسی 80 درصد کل موارد را شامل می شود که بیشتر از 70 درصد آن از راه تماس با جنس مخالف و 10 درصد آن از طریق همجنس بازی است.
وجود بیماری های مقاربتی دیگر مانند سوزاک، سیفلیس و همچنین زخم های دستگاه تناسلی ، خطر آلودگی را چند برابر خواهد کرد. بنابر این توجه به این مهم و درمان فوری آنها باید مد نظر قرار گیرد . زنان، بیشتر در معرض خطر آلودگی به وسیله شریک جنسی خود قرار دارند ، زیرا احتمال انتقال از مرد به زن بیشتر از زن به مرد می باشد.
استفاده از خون و فراورده های خونی آلوده به ویروس ایدز، یکی دیگر از راه های انتقال است . با وجود اینکه قدرت آلوده کنندگی خون و فراورده های آن زیاد است، خطر سرایت از این راه 3 تا 5 درصد می باشد ، زیرا نمونه های خون اهدایی به سازمان به دقت مورد آزمایش قرارمی گیرد و خون های آلوده پس از شناسایی مورد استفاده قرار نمی گیرد . به همین دلیل در اکثر کشورهایی که امکانات آزمایشگاهی برای این کار وجود دارد، انتقال بیماری از طریق خون تقریباً غیر ممکن شده است.
استفاده از سرنگ و سوزن آلوده به طور اشتراکی در معتادین تزریقی، یکی دیگر از راه های سرایت آلودگی است. چون استفاده از مواد مخدر عملی غیر قانونی است و اکثر افراد معتاد دارای وضع مالی بسیار بدی هستند ، در نتیجه از سرنگ های استفاده شده دیگران استفاده می کنند و از این طریق اگر شخصی آلوده به ویروس ایدز باشد ، به راحتی آلودگی را منتقل می کند .
ویروس ایدز از مادر آلوده به کودک ممکن است در دوران حاملگی ، هنگام وضع حمل و یا کمی بعد از زایمان انتقال یابد.
میزان سرایت آلودگی از مادر به کودک 5 تا 7درصد است. آلودگی در بچه هایی که به روش سزارین به دنیا آمده اند نیز دیده شده است . شیر دادن یکی از راه های سرایت آلودگی است. ولی چون احتمال آن کم و مزایای تغذیه با شیر مادر بسیار زیاد است ، اکثراً توصیه می شود که مادر به فرزند خود شیر بدهد.
حدود35 - 25 درصد (یک سوم) نوزادانی که از مادر آلوده به ویروس ایدز متولد می شوند ، قبل از تولد ، هنگام تولد و یا در دوران تغذیه از شیر مادر آلوده می گردند. در کودکان، آلودگی به ویروس ایدز به سرعت به طرف ایجاد بیماری ایدز پیشرفت می کند و شانس زنده ماندن کودک هم کم است .
پیوند اعضاء از بافت های افراد آلوده، خال کوبی و سوراخ کردن گوش توسط سوزن و وسایل آلوده ، استفادهازمسواک و تیغ ریش تراشی شخص بیمار و ختنه با وسایل آلوده نیز را راه های دیگر سرایت بیماری است. (روی هم رفته استفاده از وسایل بهداشتی شخصی دیگران حتی افراد سالم نیز عاقلانه و بهداشتی نیست چه رسد به استفاده از وسایل شخص بیمار مبتلا به ایدز). از راه های تنفسی ، گوارشی و یا از طریق تماس های معمولی خانوادگی و یا محیط کار ، دانشگاه ، مدرسه و اردوگاه های جمعی کاری و یا تفریحی ، انتقال گزارش نشده است.
تماس معمولی افراد در منزل یا اجتماع با بیمار
دست دادن
استفاده از وسایل غذا خوری مشترک : بشقاب، لیوان، قاشق و چنگال و…
استفاده از استخرهای عمومی یا توالت عمومی
بغل گرفتن و یا بوسیدن صورت
عطسه و سرفه
دستگیره در، گوشی تلفن و میله اتوبوس
استفاده از البسه دست دوم
آب و غذا
تماس با اشک و عرق بیمار
استفاده از وسیله نقلیه مشترک
نیش حشرات
گروه های زیر بیشتر در معرض خطر قرار دارند :
کسانی که پیوند هایکلیه یا ... داشته اندیااز دیالیزهای مکرر استفاده می کنند و رعایت احتیاط های همه جانبه را نمی کنند .
کسانی که نیاز به خون و فراورده های خونی بیشتری نیاز دارند (به علت بیماری های نظیر هموفیلی، تالاسمی و…)
معتادین تزریقی که از سرنگ و سوزن به طور مشترک استفاده می کنند(که این مسئله در زندانی ها بیشتر مشاهده می شود).
همسران افراد مبتلا.
شرکای جنسی افراد مبتلا.
افرادی که شرکای جنسی متعدد دارند .
زنانروسپی.
هم جنس بازان و یا زن و مردی که تماس های جنسی خارج از روابط زناشویی دارند .
مبتلایان به هپاتیت(ورم کبد) یا مبتلایان به سل.
خالکوبی های دسته جمعی .
مبتلایان به بیماری های آمیزشی و به خصوص افراد دارای زخم های تناسلی .
ملوانان و رانندگان عبوری ا زمرزها.
فرزندان مادران آلوده .
جوانان
آلودگی به ویروس ایدز دلیل ابتلا به بیماری ایدز نیست، ولی سرانجام تقریباً به طور اجتناب ناپذیری به بیماری ایدز منتهی می شود. مقصود از آلودگی به ویروس ایدز این است که ویروس وارد بدن انسان شده ولی هنوز تغییراتی که علائم بیماری را به بار می آورد ، ایجاد نکرده است.
در اغلب موارد در صورتی که تعداد کافی ویروس ایدز وارد بدن فردی شود ، بعد از چند هفته علائمی نظیر تب ، گلودرد، بزرگی غدد لنفاوی، درد مفاصل و عضلات ، سر درد، ضعف و بی حالی، بی اشتهایی ، تهوع و استفراغ، کاهش وزن، اسهال و گاهی دانه های جلدی یا تظاهرات عصبی ظاهر می گردد. این علائم اختصاصی نبوده و شباهت کاملی با نشانه های بسیاری از بیماری های دیگر دارد . چون خود به خود ظرف یک تا دو هفته بهبودی حاصل می گردد ، کمتر اتفاق می افتد که بیماری دراین دوره تشخیص داده شود.
به علاوه از هنگام ورود ویروس ایدز تا مثبت شدن نتیجه آزمایشگاهی که نشانگر آلودگی فرد است حدود 2 تا 12 هفته و گاهی تا 16 ماه طول می کشد. در این فاصله زمانی ، فرد، آلودهاست و ممکن است سایرین را آلوده کند و متأسفانه به روش های آزمایشگاهی فعلی نمی توان به وجود آن پی برد.
بدون علامت: پس از بهبودی خود به خودی مرحله حاد، بیمار وارد«مرحله بدون علامت» می شود که برحسب نوع ویروس آلوده کننده از10 تا 17 سال طول می کشد. در این مدت شخص آلوده هیچگونه علامتی از بیماری را بروز نمی دهد و به ظاهر کاملاً سالم است ولی برای دیگران آلوده کننده می باشد. این مرحله نزد کودکان کوتاه تر است و در این مرحله شخص دیگران را مبتلا می کند. در این دوره آزمایش H.I.V مثبت است. کنترل انتشار ویروس در این مرحله مشکل می باشد.
بزرگی منتشر و پایدار غدد لنفاوی: دراین مرحله غدد لنفاوی به صورت بزرگ شده و به شکل قرینه و بدون درد در بیش از دو نقطه بدن به جز ناحیه کشاله ران ظاهر می شودوحداقل 3 ماهبه همینباقی می مانند.
مرحله قبل از ایدز و حالات وابسته به ایدز: قبل از بروز علائم نهایی ایدز در بیمار ، عوارضی ظاهر می شود که به آن علائم مربوط به ایدز می گویند و عبارت اند از :
کاهش وزن بیشتر از 10 درصد وزن سابق
اسهال به مدت بیشتر از یک ماه
تب به مدت بیشتر از یک ماه
عرق شبانه
خستگی، بی حالی و ضعف
این علائم را مقدمه استقرار کامل ایدز که پایان طیف بیماری می باشد، به حساب می آورند . در برخی موارد، بی قراری، بی اشتهایی، دل دردو سردرد وجود دارد و تغییرات عصبی منجر به از دست دادن حافظه و آسیب اعصاب محیطی می شود. این علائم معمولاً متناوب است ولی کاهش وزن در اکثر بیماران وجود دارد و پیش رونده هم می باشد . بسیاری از بیماران در این مرحله دچار ضایعات پوستی، مخاطی و ضایعات دائم یا عود کننده دهنی و یا ناحیه تناسلی به علت ویروس های مختلف می شوند.
ایدز: ایدز به مرحله نهایی آلودگی ایدز گفته می شود. در این مرحله به علت کاهش شدید قدرت دفاعی بدن، شخص، مستعد ابتلا به بسیاری عفونت ها و سرطان ها می شود که علائم بسیار متنوعی دارند و در نهایت بیمار را از پای در می آورند.
حدود 25 درصد افراد پس از 5 سال ،25 درصد پس از 10 سال و حدود 25 درصد پس از 15 سال از ورود ویروس به بدن دچار ایدز می شوند . یعنی در مجموع حدود 75درصد افراد آلوده پس از 15سال به مرحله ایدز می رسند.
در مورد این مسئله که بالاخره 25 درصد باقیمانده چه سرنوشتی دارند و چه زمانی وارد مرحله ایدز می شوند بحث وجود دارد. ولی آنچه که مسلم است فرد آلوده ، حتی اگر دیرتر هم وارد مرحله بیماری شود، همواره برای سایرین آلوده کننده باقی می ماند.
ایدز بر روی تمامی دستگاه های و اندام های بدن مانند تنفس، گوارش، عضلانی، عصبی، پوست و مخاط ، گوش و حلق و بینی و …اثر می گذارد.
پس از رسیدن به مرحله نهایی ایدز، متوسط طول عمر در بالغین حدود 5/2 سال است و بیمار نهایتاً به علت یکی از عفونت های فرصت طلب و یا سرطان ها از پا در می آید .
بیماری ایدز تمامی دستگاه های بدن را گرفتار می کند. با تشخیص به موقع و به جا و به دنبال آن با به کار بستن درمان های نگه دارنده و مراقبت های صحیح می توان تا حد قابل توجهی از مشکلات بیمار کاست و شرایط مناسب تری را برای زندگی وی فراهم نمود.
متأسفانه بیماری ایدز درمان قطعی ندارد. برای عفونت های فرصت طلب و سرطان ها می توان درمان های لازم را به کار برد و با داروهای مخصوص دستگاه دفاعی بدن را تقویت نمود، اما تاکنون واکسن مؤثری برای جلوگیری از بیماری پیدا نشده است.
چوناینبیماری واکسن و درمان مؤثری ندارد و آلودگی به ویروس ایدز نهایتاً به بیماری ایدز منتهی می شود که کشنده است ، بنابراین تنها راه مبارزه ، به کار بردن روش های پیشگیری از آلودگی است که عبارت اند از:
به منظور پیشگیری از سرایت بیماری از راه تماس جنسی:
خویشتن داری و دوری از تماس های جنسی مشکوک، در دوران تجرد،
پای بند به اصول اخلاقی و خانوادگی پس از ازدواج،
وفاداری به همسر و عدم بی بندوباری و پرهیز از انحراف جنسی و روابط جنسی غیر مطمئن،
استفاده از کاندوم،
اجتناب از رابطه جنسی مقعدی.
با کنترل خون و فراورده های خونی،احتمال سرایت آلودگی از این راه بسیار کم می شود.
اجتناب از استفاده مجدد از سرنگ های یک بار مصرف و عدم استفاده از سرنگ های مشترک.
استفادهنکردن از مسواک مشترک و به کارنبردن تیغ ریش تراش یک بار مصرف دیگران .
در حال حاضر تنها راه پیشگیری از سرایت آلودگی مادر به فرزند ، عدم بارداری زن آلوده و استفاده از وسایلپیشگیری از حاملگی است.
نقش بیماری های مقاربتی در شیوع ایدز
بیماری های مقاربتی از بیماری های خیلی شایع در جهان هستند. این بیماری ها به طور عمده در نتیجه تماس جنسی با فرد آلوده و یا از طریق مادر آلوده به کودک منتقل می شوند، ولی ممکن است استفاده از سرنگ و سوزن مشترک در معتادان تزریقی نیز سبب ابتلا به این بیماری ها گردد.
براساس برآورد سازمان بهداشت جهانی بیشتر از 330 میلیون مورد جدید بیماری های مقاربتی قابل درمان از جمله سوزاک و سیفیلیس سالانه در دنیا بروز می نماید و در واقعه روزانه شاهد بروز حدود یک میلیون مورد جدید از بیماری های مقاربتی در جهان هستیم.
طبق گزارش منابع معتبر جهانی، بیماری های آمیزشی در دنیا رو به افزایش است و نظر به مسری بودن این بیماری ها و عوارض ناشی از عدم درمان و پیشگیری آن، کنترل بیماری های آمیزشی ضروری می باشد.
چون بیماری های منتقله از راه تماس جنسی موضوع حساسی است و صحبت کردن آشکار در مورد آنها، در کشورهای مختلف از جمله ایران آسان نیست و سبب بدنامی می شود، بیماران یا به موقع برای درمان مراجعه نمی کنند و یا برای درمان به درمانگران سنتی مراجعه می کنند. لذا به خوبی معالجه نمی شوند و سبب انتقال و گسترش بیماری می شوند.
در صورت بی توجهی و عدم درمان به موقع این بیماری ها، ممکن است عوارض جدی مانند نازایی، حاملگی خارج از رحم، سرطان گردن رحم، خونریزی شدید و پارگی لوله های رحمی پیش آید که منجر به مرگ هم می شود. در دو سوم یا بیشتر زنان باردار مبتلا به سیفیلیس اولیه، عفونت از طریق جفت به جنین سرایت می کند. عواقب بیماری های آمیزشی فقط به خود بیماران محدود نمی شود. اگر زنان باردار مبتلا به بیماری های آمیزشی شوند، ممکن است پی آمدهایی نظیر، سقط خود به خود، تولد زودرس، مرده زایی، مرگ داخل رحم، تولد با وزن پایین و عفونت چشم ها و ریه ها در جنین و نوزاد ایجاد شود.
ابتلا به بیماری های آمیزشی، خطر آلودگی به ویروس ایدز را افزایش می دهد و موجب بروز بیماری ایدز و مرگ بیماران می شود.
| نظرات دیگران ( ) |
یاهیرامیبدوعامل خطر مستقل در ایجاد بیماری قلبی عروقی ، پرفشاری خون و بالا بودن کلسترول خون است . دیده شده با کاهش مؤثر فشار خون می توان میزان حمله قلبی را تا 21 درصد، سکته مغزی را تا 37 درصد و مرگ در اثر این بیماری را تا 25 درصد کاهش داد. با کاهش 10 درصد از میزان کلسترول خون میزان بروز بیماری عروق کرونر تا 30 درصد کاهش می یابد. استراتژی کلیدی برای یرخورد با این دو عامل خطر آموزش عموم و پزشکان در نقش پیشگیری در جلوگیری از بیماریهای قلبی عروقی است. دستورالعمل جدید CDC توصیه می کند که تمامی افراد بزرگسال فشار خون خود را بصورت منظم چک کنند و کلسترول خون نیز حداقل هر 5 سال یکبار کنترل شود. مردم نیز باید در مورد علائم حمله قلبی آموزش ببینند و شماره اورژانس را داشته باشند. در بخش اورژانس نیز باید دید که |رسنل نحوه برخورد سریع و سیستماتیک با بیماران د{ار حمله قلبی را می دانند یا خیر، و در صورت نیاز برای آنها دوره های بازآموزی گذاشته شود. عومل خطر دیگر بیماریهای قلبی عروقی و سکته مغزی همچون دیابت، مصرف دخانیات ، کم تحرکی ، تغذیه غلط ، اضافه وزن و چاقی نیز باید از طریق ایجاد تغییر در شیوه زندگی و داروهای مناسب تحت کنترل قرار گیرند.
تحقیقات نشان داده است که عوامل روانی اجتماعی همچون افسردگی ، انزوای اجتماعی و ضعف حمایتهای اجتماعی همانند عوامل خطر شناخته شده بیماریهای قلبی عروقی نقش عمده ای در ایجاد بیماری ایفا می کنند.
استرسهای حاد همچون ازدست دادن عزیزان ، تصادفات و حملات تروریستی می توانند منجر به آغاز حمله قلبی شوند ولی ارتباط استرسهای مزمن مثل استرسهای کاری وشخصیت تیپ A با آغاز و ایجاد بیماری قلبی عروقی چندان مشخص نیست.
برای کنترل بیماریهای قلبی عروقی ابتدا باید عوامل خطر را شناخت و سپس مشخص کرد که کدامیک از عوامل را می توان تغییر داد و از میان عوامل قابل تقییر کدامیک را باید در اولویت قرار داد.
عوامل خطر غیر قابل تغییر
افزایش سن: حدود 83 درصد از کسانی که در اثر بیماریهای عروقی قلب می میرند در سنین بالای 65 سال قرار دارند.
در سنین بالاتر زنانی که دچار حملات قلبی می شوند بیش از مردان در خطر مرگ در هفته های اول بعد از حمله قلبی قرار دارند.
جنسیت(مرد بودن): مردان بیش از زنان و در سنین پایینتری دچار حملات قلبی می شوند. حتی بعد از یائسگی ، با وجودیکه میزان مرگ ناشی از حملات قلبی در زنان زیادتر می شود ، به حد مردان نمی رسد.
توارث ( از جمله نژاد): کودکان والدین بیمار قلبی بیش از دیگر کودکان در خطر بروز بیماری قلبی عروقی قرار دارند.
عوامل خطر قابل تعدیل
مصرف دخانیات: شانس بروز بیماری عروق قلبی در سیگاریها 2 تا 4 برابر غیر سیگاریها است.مصرف سیگار یک عامل خطر مستقل جدی برای مرگ ناگهانی در بیماری عروق کرونر است (2 برابرغیرسیگاریها) .
بالا بودن کلسترول خون: هر چه میزان کلسترول خون بالاتر رود میزان بروز بیماری کرونر قلب افزایش می یابد. اگر عامل خطر دیگر همچون مصرف دخانیات و پرفشاری خون نیز وجود داشته باشد، این خطر بیشتر افزایش می یابد. کلسترول خون افراد به سن ، جنس ، وراپت و نژاد نیز بستگی دارد.
پرفشاری خون: فشار خون بالا میزان بار قلب را افزایش و از این طریق موجب ضخیم شدن و سخت شدن قلب می شود. علاوه براین شانس سکته مغزی ، حمله قلبی ، نارسایی کلیه و نارسایی احتقانی قلب را افزایش می دهد. با وجود عوامل خطر دیگر شانس حمله قلبی در بیماران مبتلا به پرفشاری خون چندین برابرخواهد شد.
کم تحرکی: زندگی بدون فعالیت یک عامل خطر برا یبروز بیماری عروق کرونر است. فعالیت جسمانی متوسط تا شدید بصورت منظم از بیماری عروق خونی و قلب جلوگیری می کند.
چاقی و اضافه وزن: کسانی که چربی اضافه بخصوص در ناحیه شکمی دارندبیش از دیگران به بیماریهای قلبی دچار می شوند. افزایش وزن منجر به بالا رفتن بار قلب ، افزایش کلسترول خون و بالارفتن فشار خون از یکطرف و کاهش HDL از طرطف دیگر می شود. این عامل خطر بروز دیابت را نیز در افراد افزایش می دهد. با کهش حتی 10 پوند میزان خطر حمله قلبی در افراد چاق کاهش می یابد.
دیابت: دیابت بطور جدی شانس بروز بیماریهای قلبی عروقی را افزایش می دهد. حتی با وجود کنتر قند خون ، دیابت شانس بیماری یقلبی را افزایش می دهد ولی در صورت عدم کنترل این خطر به مراتب بالاتر خواهد رفت.
دیگر عوامل خطر
پاسخ افراد به استرس های روزمره نیز می تواند در ایجاد بیماری قلبی سهم داشته باشد. بطور مثال بعضی از افراد در اثر استرسهای روزمره به مصرف دخانیات روی آورده یا بیش از حد غذا می خورند و بدین صورت خود را در معرض عوامل خطر ثابت شده بیماریهای قلبی عروقی قرار می دهند.
مصرف الکل: نوشیدن زیاد نوشابه های الکلی منجر به افزایش فشار خون و بروز بیماری نارسایی احتقانی قلب می شود. با اینکا بنظر می رسد مصرف الکل در حد متوسط شانس بیماری کرونر قلب را کاهش می دهد ، بعلت عوارض بیشمار الکل توصیه نمی شود که افراد مصرف الکل را شروع ویا میزان آن را افزایش دهند.
در دسترسی به امکانات در اقشار مختلف مردم نابرابری وجود دارد. در نواحی محروم میزان بیماری قلبی بیشتر است ، در عوض درمان و مراقبت در نواحی ثروتمند بیشتر است. باید با علل ریشه ای تهدید کننده سلامت از جمله فقر مبارزه کرد. باید برای افراد کار با دستمزد مناسب فراهم شود. برای کسانی که می خواهند سیگار را ترک کنند ، امکانات درمانی فراهم شود.
| نظرات دیگران ( ) |
متخصصان علت مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی را کلسـترول بالای خون ، دیابت ، فشار خون بالا و موارد مشابه دیگر می دانند که همگی ناشی از مصـرف بالای کلسـترول است.
این مسئله موجب می شود ،رگها ی خونی سخت تر شده و فشار بیشتری به قلب وارد آید .
( آوای خراسان جنوبی ، دوشنبه 15 بهمن 1386)
اوکالیپتوس
نکات احتیاطی در مصرف گیاهان دارویی تالیف : دکتر رضا زنگویی و مهندس محسن پویان
چای وماست دشمن آهن هستند
مصرف چای بعد از غذا و ماست و لبنیا ت همراه غذا باعث کاهش درجـذ ب آهن بدن می شود . خوردن آن درحین غذاباعث کاهش جذب آهن این ماده حیاتی در بدن می شود . بنابراین گزارش وجود فراوان کلسیم در لبنیات موجب کاهش جذب آهن شده و مستقیما دفع می گردد . کمبود آهن در بـدن بیـماری خطر ناکی است که در زنان جـوان بسیار مشاهده می شود و باعث اختلالات شدیدی در بدن می گردد .
(بیرجند امروز ، یکشنبه 21 بهمن 1386 )
نوشیدن میزان اندکی آب چغنـدر قرمز در روز کاهـش فشـارخون مبتلایان به پرفشاری خون کمک می کند . مصرف آب چغنـدر قرمز انـدکی بعد از مصـرف تاثیرخود را نشان می دهد و با واکنش برخی باکتری ها ی دهانی و گشاد تر شدن رگ ها ی خونـی جـریان خون در بدن سریع تر می شود . این خاصیت در دیگر گیاهان و سبزی ها ی با نیترات ها ی فراوان نیز دیده می شود .
(آوای خراسان جنوبی ، یکشنبه 21 بهمن 1386 )
نارنگی
اثرات استفاده از امواج مایکرویو و ماکروفر ها
1 ـ امواج الکترومغناطیس می تواند به بیرون نشت کرده و روی باروری ما اثر بگذارند .
2 ـ انرژی آن می تواند توسط بدن جذب شده و در بافت ها یی که در معرض اشعه قرار دارند ، تولید گرما کند . این
پرتو ها باعث کشته شدن اسپرم ها در مردان و ناباروری موقتی آنها می شود .
3 ـ پختن سوسیس در آن سبب تولید ترکیبات سرطان زا می شود .
4 ـ اسید فولیک (نوعی ویتامین) نسبت به امواج مایکروویو حساس است و سریع تر از بین می رود .
5 ـ عدسی چشم ها به گـرما بسیار حسـاسند ، بنابراین پرتوگیری دائم با پرتـو ها ی مایکروویو می توانند سبب آب مروارید گردد . هفته نامه تحلیلی خبری آموزشی خوشه هفته ی دوم دی ماه
آرام بخش اعصاب ، ضد بیماری های قلب ، معده و مفرح و شادی آور می باشد . بادرنجبویه نیرو دهنده ، ضد تشنج است . به علاوه مقـوی معـده ، بادشکن ، مقوی قلب و مغز ، تسهیل کننده عمل هضم و معـرق هم هست . در طـب سنتی برای جلوگیری از بی خوابی ، رفع پریشانی و در مواردی در درمان دل پیچه و اسهال از این گیاه استفاده می شود . پزشکان طب سنتی معتقـدند که اگـر این گیاه به صورت بخور استفاده شود ، برای بیماران مبتلا به تنگی نفس و آسم مؤثر خواهد بود . شست و شوی بدن با جوشانده ، درد مفاصل را تسکین می دهد .
هفته نامه تحلیلی خبری آموزشی خوشه هفته ی دوم دی ماه
| نظرات دیگران ( ) |
