بیمار) خانمی 28 ساله هستم که از 6 ماه پیش دچار ترش کردن و همچنین احساس سوزش سردل، خصوصاً پس از خوردن غذا می شوم. البته اشتهایم خوب است و تغییرات وزن هم نداشته ام. گاهی این حالت با تهوع همراه است. لطفاً مرا راهنمایی کنید.
ریفلاکس(REFLUX) بیماری می باشد که حدود 40 درصد افراد جامعه را گرفتار می کند و در 15 درصد موارد، این بیماری به شکل شدید و آزار دهنده است. در این بیماری اسید معده به همراه غذا، از معده به مری برمی گردد(مانند تصویر بالا) و مردم بعد از خوردن غذا، احساس لذت و رضایت ندارند. ریفلاکس یکی از بیماری های شایعی است که مردم از ترش کردن شکایت دارند و از احساس زندگی مطلوب و لذت بخش رنج می برند.
شایع ترین علامت این بیماری ترش کردن و سوزش سردل می باشد و از علایم دیگری که کمتر شایع می باشد داشتن حالت تهوع، استفراغ، درد سینه و گلو، بعضی اوقات گوش درد، سرفه و حتی تشدید حملات آسمی در بیماران مبتلا به آسم می باشد.
هم چنین داشتن خشونت صدا و به ندرت احساس گیرکردن غذا در مری (دیسفاژی) نیز در این بیماران دیده می شود.
از مهم ترین عوامل زمینه ساز یا تشدید کننده این بیماری می توان به عواملی مانند عادات زندگی، عادات غذایی، مصرف داروها و چاقی اشاره کرد.
با توجه به این که چاقی در کشورهای در حال توسعه روز به روز در حال افزایش می باشد، این بیماری نیز در این جوامع بیشتر دیده می شود. ولی خوشبختانه، با کاهش و تنظیم وزن، علایم این بیماری قابل کنترل و درمان می باشد.
از عوامل غذایی که با بیماری ریفلاکس در ارتباط است می توان به مصرف غذاهای پرچرب اشاره کرد. از عوامل دارویی می توان به مصرف نیترات ها و کلسیم بلاکرها اشاره کرد که مصرف بیش از اندازه این مواد باعث تشدید بیماری ریفلاکس می شوند.
غالباً برای تشخیص این بیماری نیاز به استفاده از وسیله تشخیصی خاصی نمی باشد، چون علایم بارز این بیماری ترش کردن می باشد که خود بیماران این نکته را ذکر می کنند. ولی در بعضی از موارد برای تشخیص قطعی می توان از آندوسکوپی و گرافی باریوم سوالو (Barium Swallow) و PH متری استفاده کرد.
سرفه مزمن هم از علامت های نسبتاً شایع بیماری ریفلاکس می باشد که ممکن است با بیماری های ریوی اشتباه شود و در بیماران مبتلا به آسم، ریفلاکس می تواند باعث تشدید علایم آسم شود.
این بیماری معمولاً در افراد چاق و افرادی که از رژیم های غذایی پرچرب و کالری زیاد استفاده می کنند دیده می شود. هم چنین در بیمارانی که دچار فتق مری می باشند، نیز احتمال بروز ریفلاکس بیشتر است.
از عوامل تشدید کننده این بیماری می توان به عواملی مانند خوردن غذاهای سنگین و خوابیدن زود هنگام بعد از مصرف غذای سنگین و حجیم اشاره کرد.
این بیماری در آقایان سفید پوست با شیوع بیشتری نسبت به خانم ها و دیگر نژادها دیده می شود.
ادامه دارد...
| نظرات دیگران ( ) |
سل یک بیماری عفونی قابل انتقال می باشد که توسط باکتری به نام "میکوباکتریوم توبرکلوزیس" ایجاد می شود. نام دیگر این باکتری، باسیل کخ است، زیرا در سال 1882 (میلادی) پروفسور رابرت کخ دانشمند آلمانی آن را کشف کرد.
نوعی از این بیماری که به سل گاوی موسوم است، میان انسان و چهارپایان مشترک است.
میکروب سل در بدن بسیاری از افراد وجود دارد، اما آنها مبتلا به بیماری سل فعال نیستند.
این بیماری در کشورهای جهان سوم از معضلات بهداشتی است و در مناطقی از کشور ما نیز شایع است.
سازمان جهانی بهداشت، سل را یک فوریت جهانی اعلام نموده است، زیرا با پیدایش و انتشار باکتری های مقاوم به دارو، مجددا خطر تبدیل بیماری سل به یک بیماری غیر قابل علاج مطرح است.
به همین مناسبت در کشور ما نیز روز 23 مهر ماه، "روز ملی مبارزه با سل" در نظر گرفته شده است.
بعضی از عواملی که باعث می شوند آلودگی به سل تبدیل به بیماری تبدیل شود، یا فرد سالم بیشتر در معرض ابتلا باشد، در زیر آمده است:
- بیماری ایدز- استفاده از مواد مخدر
- عفونت اخیر با میکوباکتریوم توبرکلوزیس (طی دو سال گذشته)
- علائم رادیوگرافی قفسه سینه که دال بر سل قبلی باشد (در افرادی که کامل درمان نشده‌اند یا اصلاً درمان نشده‌اند)
- سیلیکوز (التهاب مزمن ریه ها ناشی از استنشاق غبار ماده معدنی سیلیکا)
- درمان طولانی با کورتیکواستروییدها (داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی)
- سرطان سر و گردن
- بیماری های خونی (مانند لوسمی)
- بیمارهای کلیوی پیشرفته
- وزن کم (10 درصد یا کمتر از 10 درصد وزن ایده آل)
اصلی ترین راه ابتلا، استنشاق ترشحات یا غبار آلوده به میکروب سل می‌باشد که معمولاً ناشی از تماس با بیمار مبتلا به سل می‌باشد. ولی سل گاوی می‌تواند از طریق مصرف لبنیات آلوده و غیر پاستوریزه نیز انسان را آلوده نماید.
بیماری سل به وسیله قطره های ریز موجود در هوا از فردی به فرد دیگر منتقل می شود و اغلب افرادی را که در ارتباط نزدیک با فرد بیمار باشند، درگیر می کند. بنابراین همه اعضای خانواده فرد بیمار، در معرض ابتلا به این بیماری هستند، مگر اینکه بیمار به بیمارستان منتقل شود و با آنها زندگی نکند و یا تحت درمان صحیح قرار بگیرد.
فردی که دچار سل است، اگر سرفه یا عطسه کند و جلوی دهان و بینی خود را نگیرد، قطره هایی که حاوی میکروب سل هستند، در هوا پخش می شوند و اگر فرد دیگری که نزدیک فرد مبتلاست ، این قطره ها را استنشاق کند، باعث ابتلای او خواهد شد. بنابراین افراد مبتلا باید همیشه هنگام عطسه و سرفه جلوی دهان و بینی خود را با دستمال بگیرند و پس از آن، دست های خود را با دقت بشویند.
البته این به آن معنا نیست که فرد مبتلا به سل باید قرنطینه شود. در تماس کوتاه و گذرا امکان انتقال بیماری بسیار کم است، اگر چه غیر ممکن نیست.
سل از طریق حشرات نیز منتقل می شود.
سل اولیه معمولاً بدون نشانه است و در جریان معاینه معاشران بیماران سلی کشف می‌شود. این بیماری معمولا ریه ها را گرفتار می کند. نشانه های بیماری عبارتند از: سرفه بیش از دو هفته (معمولاً خشک)، تب، کم اشتهایی و در کودکان نارسایی رشد. نشانه های شدیدتر بیماری ممکن است شامل حملات سرفه و دیده شدن خون در خلط باشد.
سل ممکن است به جز ریه اعضای مختلفی از بدن را گرفتار کند که این اعضا می توانند شامل غدد لنفاوی، استخوان و مفاصل، ستون مهره ها، دستگاه ادراری تناسلی، پریکارد قلب، شکم و روده باشد که بسته به ناحیه گرفتار، علایم خاص خود را خواهد داشت.
بسته به اعضای درگیر شده و مدت درگیری، سل می تواند منجر به پلورزی(جمع شدن مایع در فضای جنب یا فضای بین ریه و قفسه سینه)، آمپیم( پلورزی چرکی سلی)، هموپتزی (خونریزی زخم های مخاط ریه که معمولاً جزیی است، ولی می تواند به خونریزی کشنده نیز منجر شود)، خنازیر یا لنفادنیت گردن (تورم گره های لنفاوی که ممکن است با ترشح نیز همراه شود)، تخریب کلیه ها، اختلالات باروری هنگام درگیری اندام های تناسلی، شکستگی مهره ها و .... شود.
عکس برادری از قفسه سینه بیمار مبتلا به سل توسط اشعه ایکس
آزمون توبرکولین
کشت خلط
رادیوگرافی سینه
نمونه برداری بافتی
مصرف داروهای ضد سل راه اصلی درمان این بیماری می باشد. دوره درمان و مقدار داروی مورد مصرف، بسته به شدت بیماری و قسمت‌های درگیر شده بدن متفاوت است، ولی به طور متوسط بین شش ماه تا یک سال می باشد.
آلودگی هم‌زمان به بیماری ایدز می تواند درمان بیماری را بسیار مشکل کند. درمان انواع باکتری های مقاوم به درمان میکروب سل از چالش های پزشکی است.
در گذشته تنها راه های درمان، استراحت در جاهای خوش آب و هوا و در زیر نور خورشید، نیروبخشی جسمانی، دوری از کارهای سخت و رنج آور، ورزش سبک، گردش و شادی و خوش گذرانی و دوری از غم و اندوه، خوردن غذاهای سودمند و نیروبخش بود.
سرگیجه، تهوع، تاری دید، عدم تعادل، زرد شدن سفیدی چشم‌ها، دل‌درد، استفراغ و وزوز گوش که در صورت مشاهده این علائم، باید مصرف داروها قطع شود و پزشک در جریان قرار گیرد.
نارنجی یا قرمز شدن رنگ ادرار یا سایر ترشحات بدن در اثر مصرف داروی ریفامپین می‌باشد و هیچ گونه خطری ندارد.
بعد از دو هفته از شروع درمان امکان انتقال بیماری به دیگران وجود ندارد، ولی در دو هفته اول درمان باید از تماس‌های مکرر با بیمار مبتلا به سل خودداری کرد.
بیمار حتماً از ماسک استفاده کند.
از بوسیدن کودکان خودداری کند.
از پراکندگی اخلاط در هوا و زمین خودداری کند.
پیشگیری در جامعه:
اصلی ترین راه مبارزه با این بیماری شناسایی افراد مبتلا و درمان آنها با داروهای ضد سل می باشد(تحت نظارت مستقیم DOTS).
شناسایی افراد آلوده که به هنوز به سل مبتلا نشده اند .
ارتقای آموزش های بهداشتی و سطح اقتصادی- فرهنگی در جامعه موجب کاهش بیماری می گردد.
مبارزه با بیماری ایدز، زیرا این بیماری موجب شیوع موج جدید از بیماری سل گردیده است.
پیشگیری با تزریق واکسن سل (ب‌ث‌ژ):
با توجه به دستورالعمل‌های کشوری واکسن ب‌ث‌ژ در بدو تولد و در یک نوبت به کودک تزریق می‌شود.
تزریق مکرر واکسن سود بخش نیست و فقط یک بار تزریق کافی است.
باید دانست که واکسن ب‌ث‌ژ از بروز موارد خطرناک و مرگ و میر بیماری سل در فرد جلوگیری به عمل می‌آورد، ولی اثرات ناچیزی در پیشگیری از گسترش بیماری سل در جامعه دارد.
با تشخیص به موقع و درمان صحیح بیماران مبتلا به سل، به راحتی می توان با این بیماری مبارزه کرد.
ولی اگر نتوانیم بیمار را تشخیص دهیم، به راحتی هر بیمار مسلول سالانه 10 تا 15 نفردیگر را در خانواده و نزدیکان خود آلوده می کند.
مهم‌تر آنکه اگر بیمار مبتلا به سل ریوی را تشخیص دهیم، ولی تحت درمان صحیح قرار نگیرد، موجب به وجود آمدن میکروب سل مقاوم به دارو می گردد که داروهای ضد سل معمولی دیگر بر آن اثر نمی کنند، در نتیجه بیماری وخیم تر شده و به راحتی قابل درمان نمی باشد و اگر به دیگران منتقل شود، مشکلات زیادی را به وجود می آورد.
عدم درمان صحیح و دقیق بیماران مسلول موجب بروز بیماری لاعلاجی می گردد. سل بیماری فقرا می‌باشد.
نور خورشید به مقدار کافی به داخ اتاق نفوذ کند.
به اندازه کافی پنجره داشته باشد (یک پنجم مساحت کف اتاق).
| نظرات دیگران ( ) |
در ادامه ی مطلب قبلی با عنوان "بیماری های لثه، خاموشند"، در این مقاله روش های پیشگیری و درمان این بیماری ها را برای شما بیان می کنیم.
چه کنیم که از بیماری‌های لثه‌ای پیشگیری کنیم تا نیازی نباشد برای چنین درمان‌های پیشرفته‌ای به متخصصان لثه مراجعه کنیم؟
کلید اصلی برای پیشگیری از بیماری‌های لثه‌ای، مسواک زدن و نخ کشیدن مرتب و منظم دندان‌هاست. آنچه باید به آن توجه کرد، مدت زمان نخ کشیدن و مسواک زدن است.30 ثانیه قبل از رفتن به رختخواب، تند تند مسواک زدن و نخ کشیدن را هم به صورت نامنظم انجام دادن یا اصلاً از نخ دندان استفاده نکردن، نمی تواند از بیماری‌های لثه پیشگیری کند.
مسواک زدن به روش صحیح و نخ کشیدن باید حداقل 4 تا 5 دقیقه طول بکشد.
5 دقیقه در طول شبانه‌روز برای سلامت دهان و دندان وقت گذاشتن، زمان بسیار اندکی است، ولی سلامت دندان‌ها و لثه‌ها را به بهترین صورت ممکن تضمین می کند.
نکته دیگر آموختن روش صحیح مسواک زدن و نخ کشیدن است، افراد می توانند این روش ها را از دندانپزشکان عمومی در جلساتی که برای معاینه دندان‌هایشان مراجعه می کنند، بیاموزند.
ممکن است بیماری‌های لثه‌ای، موجب بیماری سایر اندام‌ها شوند؟
بله، امروزه ثابت شده است که بیماری‌های لثه می توانند موجب بروز بیماری در بافت‌های دیگر بدن شوند. مثلاً اگر خانم‌های باردار مبتلا به بیماری‌های لثه‌ای پیشرفته شوند، ممکن است دچار زایمان زودرس شوند و نوزاد نارس به دنیا آورند.
به همین دلیل از خانم های باردار خواسته می شود در طول بارداری، چندین بار برای معاینه لثه‌ها و دندان‌هایشان به دندانپزشک مراجعه کنند تا با یک جرم‌گیری ساده از تبدیل یک بیماری لثه‌ای خفیف به بیماری پیشرفته پیشگیری شود. همچنین وجود بیماری لثه می تواند موجب تشدید بیماری قلبی در مبتلایان به آن شود.
آیا عکس این قضیه هم صادق است؟
بله، مطالعات نشان می دهد میزان بروز بیماری‌های لثه‌ای در افرادی که بیماری قلبی دارند بیش از سایر افراد است. چون منشأ بیماری‌های لثه‌ای و برخی از بیماری‌های قلبی، هر دو عفونی است، مثلاً بیماری دریچه‌های قلب یکی از بیماری‌های قلبی است که در اثر عفونت دریچه‌ها با میکروب‌های بیماری‌زا ایجاد می شود. حالا اگر کسی بیماری لثه‌ای داشته باشد، میکروبها می توانند خود را از طریق خون به قلب رسانده و آغازگر بیماری‌های عفونی بافت قلب باشند.
آیا روش زندگی، می تواند شانس ابتلا افراد به بیماری‌های لثه‌ای را بالا ببرد؟
صد درصد همین گونه است. برای ابتلا به بیماری‌های لثه‌ای یک سری عوامل خطرساز (Risk Factor) وجود دارد که اگر در زندگی روزمره افراد وجود داشته باشند، بیش از دیگران در خطر ابتلا به بیماری‌های لثه‌ای قرار می گیرند.
یکی از این عوامل، سیگار کشیدن است که چون از فعالیت مؤثر عوامل دفاعی در محیط دهان علیه میکروبها جلوگیری می کند، سرعت تکثیر و قدرت بیماری‌زایی میکروبها را افزایش می دهد. همچنین تغییرات هورمونی که در دوران بلوغ، حاملگی و شیر‌دهی در بدن روی می دهند نیز شانس ابتلا به بیماری‌های لثه‌ای را افزایش می دهند.
لثه‌های بسیاری از افراد مسن، به ویژه در بخش جلویی تحلیل می رود، چه درمانی برای آن پیشنهاد می کنید؟
در درجه اول باید علت تحلیل لثه مشخص گردد و بر اساس آن، از شیوه ی درمانی صحیح استفاده شود. یکی از علت‌های تحلیل لثه روش غلط مسواک زدن و وارد کردن نیروی سنگین به لثه‌ها و استفاده از مسواک سخت (Hard) است. در این موارد تعویض مسواک و تصحیح روش مسواک زدن از تحلیل بیشتر لثه پیشگیری می کند.
در موارد پیشرفته نیاز به جراحی و پیوند لثه است که در یک جراحی کوتاه مدت، حدود نیم ساعت، مقداری لثه معمولاً از کام (سقف دهان) برداشته شده و به محلی که لثه‌ها تحلیل رفته است پیوند زده می شود. این پیوند لثه، لقی دندان‌ها را نیز کاهش می دهد.
| نظرات دیگران ( ) |
ایروین شرمن، استاد بازنشسته رشته زیست شناسی دانشگاه(کالیفرنیا ریورساید)در تازه‌ترین کتاب خود با عنوان"12بیماری که دنیای ما را دگرگون کرد" شرح داده که چگونه باکتری‌ها، انگل‌ها و ویروس‌ها در شهرها حرکت کرده و ساکنان آنها را به نابودی می‌کشانند، رهبران بزرگ و اندیشمندان جوامع را از بین برده و به‌دنبال آن، بهداشت عمومی، وضعیت اقتصادی و شرایط سیاسی را به خطر انداخته و تحت‌تأثیر خود قرار می‌دهند.
نشریه U. S. NEWS با پروفسور ایروین شرمن درباره اینکه چگونه این 12 بیماری تاریخ را تحت‌تأثیر خود قرار داده اند، گفت‌وگوی مفصلی انجام داده است.
خلاصه‌ی این گفت‌وگو به شرح ذیل است:
قرنطینه شدن شاید به صورت بالقوه راهی برای محدودکردن بیماری باشد تا از ابتلای سایر مردم به آن جلوگیری کند. این روش به وسیله اروپاییان درباره غده خیارکی مورد استفاده قرار گرفته است. شرمن می‌نویسد: (وحشت و بی‌خبری، دلواپسی، قضاوت‌های عجولانه، انزوا و در هراس افتادن بیماران و جامعه، همه و همه ناشی از نبود آگاهی کافی درباره طبیعت این گونه بیماری هاست.)
یکی از مرگ آور‌ترین بیماری‌ها در طول تاریخ که در سال، سبب ابتلای بیش از 300میلیون و مرگ حدود 3 میلیون نفر می‌شود، مالاریاست. این بیماری اهمیت کنترل ناقلان بیماری‌ها از جمله حیوانات یا حشرات را نشان می‌دهد.
به باور شرمن، شاید یکی از عواملی که اروپاییان را در نواحی تحت استعمارشان در قاره آفریقا به این بیماری مبتلا می‌کرد، این بود که آنان از نوعی نوشابه محتوی کنین، آب لیمو و داروی ضد باکتری که از پوست درخت گنه‌گنه فراهم می‌شد، استفاده می‌کردند.
از میان بیماری‌های گوناگون، کمتر بیماری را مانند آنفلوآنزا می‌توان یافت که بر آمار مرگ و میر در دنیای مدرن و صدمه زدن به زندگی و سلامت سربازان و بر هم زدن شبکه‌های بهداشتی ارتش تاثیرگذار باشد.
برخی افراد اظهار کرده اند که مذاکرات ویلسون رئیس‌جمهور وقت، در هنگام پیمان ورسایل (Versailles) تحت تأثیر بیماری آنفلوآنزا که در آن زمان به آن مبتلا بود ، قرار گرفت.
بر اساس گفته‌های شرمن، اختلالات ارثی خونی مانند بیماری هموفیلی و نقص ذاتی در سوخت و ساز بدن، تأثیرات بسیار جدی بر حکام اروپایی داشته است، به‌طوری که فرانسیسکو فرانکو، دیکتاتور بزرگ اسپانیا دچار چنین مشکلی بود.
نمونه دیگر از این افراد، رومانوف در روسیه است که بسیاری از مشکلات وی ناشی از وجود هموفیلی در خانواده‌اش بود.
این بیماری قبلا توسط فلزات سنگینی مانند جیوه درمان می‌شد؛ اما بعدها با کشف عوامل دیگر، درمان آن شکل دیگری یافت. انتقال سریع این بیماری از طریق روابط جنسی، فردی به نام پال ارلیچ را برانگیخت تا با تولید دارویی که خود به آن گلوله جادویی می‌گفت، بیماران را نجات دهد و اگر دقت کرده باشید، تاریخچه بسیاری از داروها می‌تواند به کار ارلیچ منتهی می شود.
به گفته شرمن، در برخی کشورها امکان غلبه کردن بر این بیماری فراهم شده است؛ اما پشه ی ناقل این بیماری نابود نشده و شاید هرگز هم نابود نشود. این بیماری پیش از گسترش جنگ جهانی دوم در مناطق جنوبی ایالات متحده، بر ساخت کانال پاناما بسیار مؤثر بود.
ضمن اینکه، تنبلی ذاتی میان اهالی جنوب، در مقایسه با انرژی و شادابی اهالی شمال، نشان دهنده ی وجود یا نبود این بیماری در بین آنهاست.
از آنجایی که پشه‌ها در زمستان به نسبت سایر فصول مقاومت کمتری دارند، بنابراین در نواحی شمالی، بیماری تب زرد نمی‌تواند وجود داشته باشد.
تلاش برای از بین بردن بیماری سل انگیزه ای شد تا جستجوهای اولیه بر علیه آنتی بیوتیک ها آغاز شود. همچنین این بیماری به احتمال زیاد باعث پیدایش پاستوریزاسیون (گرمایی که موجب کشته شدن باکتری سل و دیگر عوامل بیماری زای آلوده کننده شیر می شود) شد. همچنین خاصیت واگیر دار بودن این بیماری، موجب پدید آمدن قرنطینه ها (جایی که بیماران از دیگران جدا می شوند تا درمان شوند) گردید.
گاهی بیماری‌ها نه تنها بر نحوه زندگی بشر تأثیر می‌گذارد، بلکه بر آنچه می‌خوریم نیز مؤثر است. از جمله شپش سیب زمینی تأثیر شدیدی بر این امر داشت؛ چرا که مقدار قابل توجهی از آذوقه مردم ایرلند را در نیمه سال 1800 میلادی نابود کرد. سایر بیماری‌های ناشی از گیاهان، می‌توانند به‌طور یکسان نتیجه و اثر بسیار زیاد داشته باشند.
بسیاری از کارشناسان کشاورزی بر کاشت دقیق محصولات نظارت دارند و می‌دانند که یک بیماری به تنهایی می‌تواند تهدید بزرگی برای بشر و تاریخ باشد.
قحطی در ایرلند، تولید مثل ایرلندی ها را تحت‌تأثیر قرار داد و باعث هجوم مهاجران ایرلندی به شهرهای ایالات متحده شد، تازه واردانی که با هدف حمایت از دموکراسی، خود را از بند آداب و رسوم رها کرده و برای گسترش تأثیر اتحادیه‌ها و اعمال نفوذ بر شخصیت‌های ملی در این اتحادیه‌ها تلاش می‌کردند.
گسترش این بیماری به صورت جزئی و کلی، به‌وسیله شبکه‌های فاضلاب آلوده و نبود آب بهداشتی، بسیاری از نقاط جهان را تهدید می‌کند؛ اما بهبود و مراعات اصول بهداشتی سبب کاهش چشمگیر این بیماری در برخی جوامع شده است.
در قرن نوزدهم همه گیری این بیماری، یک فیزیک دان انگلیسی به نام جان اسنو را بر آن داشت تا دریابد که چگونه بیماری به هر صورت در آب وجود دارد؟ و گونه‌ای از باکتری راست و میله‌ای شکلی را شناسایی کرد، که ممکن بود تا سال‌ها ناشناخته باقی بماند.
شرمن بر این باور است که هرگز نمی‌توان درباره بیماری‌های عفونی بدون بحث درباره ایدز گفت‌وگو کرد. اگر درمان‌های دارویی امروزی انجام شان امکان پذیر باشد، در کاهش مرگ و میر ناشی از ایدز مؤثرند و این بیماری را می‌توان به وسیله آنچه وی آن را مداخله جدی در کنترل رفتارهای پرخطر می‌نامد، کنترل کرد و حتی پیشگیری نمود.
وی در این باره می‌گوید: (این بیماری با اینکه بسیار مدرن بوده، با بیماری‌هایی که در گذشته وجود داشته و جوامع را به نحوی به صورت همه گیر گرفتار کرده، ارتباط دارد.)
این بیماری واگیردار امروزه به کمک واکسیناسیون ریشه کن شده است و شاید علم طب و واکسیناسیون، دقیق‌ترین دستاورد نابودی بیماری آبله بود.
بسیاری از مطالعات در زمینه واکسن‌ها، از مطالعات درباره آبله آغاز می‌شود که امیدهایی در مورد ریشه کن کردن سایر بیماری‌های مشابه پیش روی ما قرار می‌دهد.
| نظرات دیگران ( ) |
میزان شیوع تب مالت در ایران از 24 در 100 هزار نفر در سال 1379 به 39 در 100 هزار نفر در سال گذشته افزایش یافته‌است.
این خبری است که معاون مرکز مدیریت بیماری‌های وزارت بهداشت، اعلام کرد.
پیش از این هم، رئیس این مرکز، در همایشی اذعان کرده بود که آمار سالیانه تب مالت در ایران تا سال 1368سیر صعودی و پس از آن تا سال 1379سیر نزولی داشته، اما این روند از سال 1383 دوباره رو به افزایش گذاشته است. عبدالرضا استقامتی به آمار 500 هزار نفری مبتلایان به این بیماری در جهان اشاره کرد و گفت: میزان شیوع این بیماری نیز در ایران در سال 68 حدود 170 در هزار نفر بود که با آموزش و اقدامات پیشگیرانه این میزان تا سال 79 به 24 در 100 هزار نفر کاهش یافت، اما از این سال دوباره روند صعودی این بیماری مشاهده شد، به طوری که آمار سال 84 حاکی از شیوع این بیماری به میزان 39 در 100هزار نفر است.
استقامتی اضافه کرد: بیماری تب مالت بیشتر در مناطق غربی و شمال غرب کشور شایع است و استان‌های همدان، آذربایجان و کردستان بیش‌ترین میزان ابتلا به این بیماری را دارند.
در همین حال و در شرایطی که در چند روز گذشته اخبار متنوعی درباره شیوع تب مالت در کشور منتشر شد، کارشناسان می‌گویند در این زمینه به‌قدر کافی اطلاع‌رسانی نمی‌شود و مثلا هنوز بسیاری از مردم نمی‌دانند بستنی مهم‌ترین فرآورده لبنی است که می‌تواند باعث بروز بیماری تب مالت شود.
دکتر حمیدرضا نادری استادیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد می‌گوید: شیرهای غیر پاستوریزه هم که به دلیل چربی بالا و طعم خاص خود، مورد توجه عامه مردم است، می‌تواند باعث بروز بیماری تب مالت شود و البته مصرف نکردن این گونه شیرها توصیه نمی‌شود و می‌توان در صورت تمایل به مصرف شیرهای غیر پاستوریزه، به منظور اطمینان از عدم بروز این بیماری، شیر را به مدت 10 تا 20 دقیقه و به صورت کامل جوشاند.
شاید داغ شدن مجدد بحث شیوع تب مالت به هشدار رئیس انجمن علمی بیماری های عفونی برگردد.
چند روز قبل، دکتر مینو محرز گفته بود: عدم نظارت جدی و کنترل دقیق بر سلامت دام‌ها از سوی مسئولان سازمان دامپزشکی، باعث شده که شاهد اپیدمی دوباره این بیماری در کشور باشیم. استفاده از فرآورده های دامی همچون پنیر، خامه و... به صورت غیر پاستوریزه، منجر به شیوع دوباره بیماری تب مالت به ویژه در بین ساکنان مناطق روستایی و صاحبان دام ها می‌شود.
رئیس انجمن علمی بیماری های عفونی در عین حال تاکید کرده بود: مسئول کنترل این بیماری در وهله اول، سازمان دامپزشکی است، چون تب مالت از دام به انسان منتقل می شود و اگر دام سالم داشته باشیم، این بیماری شیوع پیدا نمی‌کند.
حدود یک ماه پیش هم دکتر گویا، رییس مرکز مدیریت بیماری های وزارت بهداشت نیز با اعلام افزایش موارد تب مالت به 25هزار مورد طی سال های اخیر اذعان کرد که در نیمه نخست سال گذشته، ماهانه 3 هزار مورد تب مالت به ثبت رسیده و البته میزان بروز این بیماری بیش از موارد ثبت شده آن بوده است.
اما چند روز پس از اعلام این خبر، دکتر محسن مشکات، مدیر کل بررسی و مبارزه با بیماری‌های دامی سازمان دامپزشکی کشور، در گفتگو با همشهری اعلام کرد که نه تنها در ماه‌های اخیر افزایشی در آمار مبتلایان وجود نداشته، بلکه در یک سال اخیر کاهش آمار ابتلا مشاهده شده است.
مدیر کل بررسی و مبارزه با بیماری‌های دامی سازمان دامپزشکی کشور به روند صعودی- نزولی آمار این بیماری در سال های گذشته اشاره کرد و یادآور شد: شاید بتوان اولین عامل را در بهبود سیستم گزارش‌دهی پیدا کرد، به این معنی که به دلیل استفاده از تکنولوژی‌های جدید در سیستم اطلاع رسانی و درمان، تعداد مواردی که تشخیص و گزارش داده می شود فزونی گرفته است و البته از دیگر دلایل آن می‌توان به پوشش واکسیناسیون در سال های اخیر اشاره کرد.
وی در توضیح نقایص واکسیناسیون در سال های گذشته گفت: در تمام مواردی که از واکسیناسیون صحبت می شود، منظور واکسیناسیون دام‌هاست که آن هم از سال 68 تا 75 با افزایش همراه بود، ولی در سال 75 و با توجه به ایجاد مشکل در پوشش واکسیناسیون کشور کاهش یافت که همین می‌تواند دلیل فزونی گرفتن بیماری در آن سال ها باشد، اما خوشبختانه و با پوشش مناسب کنونی این مشکل برطرف شده و همین عاملی برای کاهش میزان موارد ابتلا خواهد بود.
دکتر مشکات در مورد احتمال شیوع بیماری از راه گوشت هم توضیح داد: چنانچه گوشت‌ها پس از ذبح به میزان 24 ساعت در سردخانه بالای صفر نگهداری شوند، چون دمای آن پایین می‌آید، عامل بروسلوز از بین می رود و این کار، عملی است که در تمام کشتارگاه‌ها صورت می‌پذیرد، بنابراین، گوشت نقش چندانی در اشاعه بیماری ندارد و آن چیزی که باید تحت نظارت قرار گیرد محصولات لبنی است.
کارشناسان می‌گویند تب مالت انسانی بازتاب مستقیم تب مالت دامی است و کنترل نکردن آن در دام، در واقع کنترل و پیشگیری از این بیماری را در انسان سخت تر می‌کند. باکتری تب مالت قدرت تهاجمی زیادی دارد و قابلیت نفوذ به پرده‌های مخاطی دهان، حلق، بینی، مخاط ملتحمه چشم و ریه‌ها را دارد.
نکته مهم در مورد تب مالت، دیر قابل تشخیص بودن آن است، به این صورت که این بیماری به سختی تشخیص یا اصلا تشخیص داده نمی‌شود و گاهی هم موارد تشخیص داده شده گزارش نمی‌شوند و به همین دلیل آگاه کردن پزشکان مراکز دولتی و خصوصی و آزمایشگاه های تشخیص بروسلوز در ثبت و گزارش این بیماری ضروری است.
با تمام این اوصاف و صرف نظر از این که شیوع تب مالت مربوط به سال گذشته است، یا همچنان هم ادامه دارد، به نظر می‌رسد عدم آگاهی نسبت به این بیماری یکی از دلایل عمده عدم کنترل تب مالت است.
به گفته دکتر گویا، هنوز روستاییان و عشایر کشور که بیشتر در معرض دام و ابتلا به تب مالت هستند، اطلاعات اولیه در مورد این بیماری را ندارند. در شهرهای بزرگ هم، عموم مردم حساسیتی به استفاده از محصولات لبنی غیر پاستوریزه ندارند.
دکتر استقامتی تاکید کرد: مراقبت و کنترل بیماری تب مالت نیاز به همکاری بین بخشی و نزدیک، بین سازمان دامپزشکی و وزارت بهداشت دارد و آموزش مردم از سوی وزارت بهداشت برای کنترل این بیماری کافی نیست، بلکه واکسیناسیون به موقع دام‌ها از سوی سازمان دامپزشکی نیز برای کنترل این بیماری ضروری است، زیرا هر چه شیوع دامی این بیماری کم شود، ابتلای انسانی آن نیز کاهش می‌یابد.
| نظرات دیگران ( ) |
